Wybitny polski dyrygent, skrzypek i kameralista. Założyciel i dyrektor artystyczny AUKSO Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy, a także dyrektor festiwali „Letnia Filharmonia AUKSO” oraz auksodrone. Założyciel i wieloletni prymariusz Kwartetu Śląskiego. Występował z czołowymi przedstawicielami polskiej muzyki elektroakustycznej i zagranicznej muzyki elektronicznej; koncertuje z plejadą gwiazd polskiej sceny jazzowej. Jest cenionym interpretatorem polskiej muzyki współczesnej. Dyrygował prawykonaniami utworów Aleksandra Nowaka, Aleksandra Lasonia, Zygmunta Krauzego, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Cezarego Duchnowskiego, Agaty Zubel. Brał udział w nagraniach płyt m.in. dla Nonesuch, EMI Classics, Anaklasis, DUX, BeArTon, CD Accord. Laureat wielu nagród, m.in.: Międzynarodowej Trybuny UNESCO w Paryżu, Koryfeuszy Muzyki Polskiej, Srebrnego Medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, kilku statuetek Fryderyka; honorowy obywatel Miasta Tychy. Poza intensywną aktywnością koncertową i nagraniową wykłada w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

Jedna z najlepszych orkiestr kameralnych w Europie. Od dwudziestu pięciu lat wizytówka Polski w świecie. Repertuar zespołu rozpięty jest od klasyki po muzykę współczesną. Jako cenionemu interpretatorowi twórczości kompozytorów polskich, prawykonania swych utworów powierzali m.in. Wojciech Kilar, Zbigniew Bujarski, Aleksander Lasoń, Grażyna Pstrokońska-Nawratil, Piotr Moss, Cezary Duchnowski, Aleksander Nowak. Z powodzeniem nagrywa muzykę filmową światowej sławy kompozytorów (jak np. Elliot Goldenthal) czy ścieżki dźwiękowe do gier komputerowych. Specjalnością AUKSO jest strefa pogranicza – łączenie klasyki z jazzem, rockiem i alternatywą. Stąd projekty z artystami takimi jak Leszek Możdżer, Tomasz Stańko oraz współpraca z Aphex Twinem i Jonnym Greenwoodem zwieńczona nagraniami dla amerykańskiej wytwórni Nonesuch. W dorobku fonograficznym zespołu znajdują się również albumu wyróżnione nagrodą muzyczną Fryderyk: zrealizowany wspólnie z Januszem Olejniczakiem album Chopinowski oraz ahat-ilī – siostra bogów i Syrena. Melodrama aeterna Aleksandra Nowaka.

Multiinstrumentalista, kompozytor, wokalista, wirtuoz syntezatorów. Muzyk o szerokich zainteresowaniach i horyzontach oraz znakomity improwizator. Od lat jedna z najbardziej charakterystycznych osobowości w muzyce polskiej. Założyciel i lider legendarnej formacji SBB. W latach 70. grał z Breakoutem i Czesławem Niemenem. Na przestrzeni dekad współpracował z niezliczoną grupą artystów przeróżnych gatunków, wspominając choćby Tomasza Stańkę, Thijsa van Leer czy zespół KAT, zagrał setki koncertów i zarejestrował kilkadziesiąt albumów, zyskując miano jednego z najbardziej aktywnych twórców. Komponuje również muzykę religijną, teatralną i filmową. Jest laureatem m.in. Złotego Fryderyka honorującego całokształt jego twórczości, Nagrody 100-lecia ZAiKS-u czy Nagrody Mediów Publicznych za „wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki rozrywkowej w jej najbardziej ambitnym wydaniu oraz za umiejętne łączenie sacrum z profanum”.

Jeden z najbardziej zasłużonych zespołów polskiej muzyki rozrywkowej. Został założony przez multiinstrumentalistę, wokalistę i kompozytora Józefa Skrzeka w 1971 roku, jako trio Silesian Blues Band z gitarzystą Apostolisem Anthimosem i perkusistą Jerzym Piotrowskim. Na początku lat 70. grupa współpracowała z Czesławem Niemenem, a także z Tomaszem Stańką, Tomaszem Szukalskim, Andrzejem Przybielskim czy Haliną Frąckowiak. Otwarci na nowe brzmienia i formy, na przestrzeni lat poruszali się po różnych obszarach stylistycznych muzyki rockowej, m.in. blues-rock, jazz-rock, rock progresywny. Brawurowe kompozycje, z czasem coraz bardziej złożone, charakterystyczny głos Skrzeka, solówki gitary elektrycznej oraz brzmienie syntezatorów, w szczególności organów Hammonda i MiniMooga, przywiodły im rzesze fanów oraz uznanie krytyki. Grupa w swoim dorobku ma kilkadziesiąt płyt studyjnych i tras koncertowych. Scenę dzielili m.in. z Bobem Marley’em, Eltonem Johnem, Soft Machine, Marillion, Deep Purple czy Colosseum II.

Skrzypek jazzowy i kompozytor. Już jako nastolatek zwrócił na siebie uwagę nadzwyczajnym potencjałem muzycznym. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie Henryka Gembalskiego, był stypendystą Berklee College of Music. Występuje w kraju i na świecie, w tym podczas prestiżowych festiwali (Montreux Jazz Festival, London Jazz Festival, Jazz Jamboree, Jazz nad Odrą, Warsaw Summer Jazz Days, Jazz Baltica). Międzynarodowa krytyka podkreśla jego świeże podejście do muzyki i wirtuozerię okraszoną emocjonalną intensywnością. Brał udział w nagraniach blisko dwudziestu płyt. Najnowsze z nich to zarejestrowana w duecie z Leszkiem Możdżerem Passacaglia (2024), uhonorowana Preis der deutschen Schallplattenkritik oraz album Adam Bałdych Quintet pt. Portraits (2025). W 2023 roku uruchomił własną wytwórnię płytową Imaginary Music. Adam Bałdych ma w dorobku także utwory pisane na zamówienie Baltic Neopolis Orchestra, Orkiestry Muzyki Nowej, AUKSO – Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Stuttgart Kammerorchester, Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Uhonorowany licznymi nagrodami, m.in. Grand Prix festiwalu Jazz nad Odrą, BMW Welt Jazz Award, Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej oraz Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.

Klarnecista, kameralista, kompozytor. Absolwent klasy klarnetu Akademii Muzycznej w Warszawie. W swojej działalności skupia się na poszukiwaniu i poszerzaniu nowych możliwości brzmieniowych klarnetu (autorskie techniki wykonawcze prezentował na Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie). Od kilku lat specjalizuje się w grze na klarnecie kontrabasowym. Wykonuje muzykę klasyczną, etniczną, improwizowaną, współczesną. Kompozytor muzyki teatralnej i filmowej oraz utworów inspirowane różnymi językami świata. Współzałożyciel zespołu Kwartludium. Współpracował z tak wybitnymi artystami, jak: Kazuhisa Uchihashi, Ken Vandermark, Butch Morris, Mark Sanders, Marcin Masecki, Joe McPhee, Lê Quan Ninh, zespołami Cukunft, Pink Freud, Profesjonalizm, Details in the Air i wieloma innymi. Współtworzy kwartet dęty Ircha Pneumatic oraz Bastarda, specjalizujące się w reinterpretacjach muzyki dawnej, trio Polonka, sięgające po muzykę ludową Afryki, Europy, Ameryki, oraz projekt William’s Things; gra w duecie z Bubą Badjie Kuyatehem oraz współtworzy zespół Laar Farobiansah Gamelan. Tworzy prezentacje z udziałem robotów, m.in. projekt Warszawskie roboty – duety, ukazujący możliwości maszyn w duecie z muzykiem oraz wydał płytę The Robots Are Coming (z William’s Things).

Wokalistka, harfistka, muzykolog, znawczyni historycznych praktyk wykonawczych. Absolwentka muzykologii Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz klasy śpiewu w Schola Cantorum Basiliensis. Swoje umiejętności doskonaliła pod kierunkiem Emmy Kirkby, Ansy Boothroyd, Barbary Thornton, Benjamina Bagby’ego, Stefana Haselhoffa. Założony przez nią międzynarodowy Ensemble Peregrina specjalizuje się w wykonawstwie wczesnej polifonii średniowiecznej. Współpracuje też z innymi zespołami muzyki dawnej (Perlaro, Dragma, La Cetra), prezentując na najważniejszych festiwalach w Europie, Azji, Stanach Zjednoczonych zarówno muzykę średniowiecza, jak i XVII–XVIII wieku. Poprowadziła 10-płytowy projekt Mikołaj Gomółka: Melodie na psałterz polski. Opera Omnia (Polskie Radio), nagranie wszystkich dzieł Wacława z Szamotuł (Raumklang), a także wieloletni projekt odtwarzający zawartość rękopisu „Kras 52” we współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza Za swoją działalność dwukrotnie nominowana do Paszportów „Polityki”, nagrody Ambassadeur de l’année 2022 Réseau Européen de Musique Ancienne i Nagrody Mediów Publicznych 2021. Uhonorowana odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej oraz Srebrną Odznaką Honorową Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski.

Zespół założony w 1997 roku Bazylei przez polsko-szwajcarską wokalistkę i muzykolog Agnieszkę Budzińską-Bennett. Swoje zainteresowania koncentruje na świeckiej i religijnej muzyce średniowiecznej. Zespół wydał już trzynaście, znakomicie przyjętych przez międzynarodową krytykę, albumów (m.in. ECHO Klassik 2009 czy International Classical Music Award 2019) i miał okazję zaprezentować się na licznych prestiżowach festiwalach w całej Europie oraz w USA. Styl interpretatorski Peregriny kształtuje się na bazie analizy oryginalnych źródeł i traktatów oraz w oparciu o najnowsze badania muzykologiczne i historyczne. Zespół stara się zbliżyć jak najbardziej do praktyki wykonawczej, której obraz wyłania się z przekazów źródłowych, ale nie rezygnuje z poszukiwania stylu naturalnie przemawiającego do dzisiejszych słuchaczy. Nazwa peregrina – wędrowczyni – odnosi się do sposobu, w jaki w średniowieczu następowało rozprzestrzenianie się trendów estetycznych, ale wyraża także nastawienie członków zespołu, którzy w podróżach widzą jeden z czynników kształtujących ich wrażliwość i kreatywność. Wokalistki Peregriny – pochodzące z Polski, Szwajcarii, Finlandii oraz Wielkiej Brytanii – starają się tworzyć całość, która czerpie w harmonijny sposób z różnych tradycji, z jakich się wywodzą, odnajdując w nich liczne związki i wzajemne inspiracje.

Urodził się w 1979 roku w Gliwicach. Odbył studia w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz University of Louisville. Jego utwory były prezentowane na wielu prestiżowych festiwalach (Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Festiwal Prawykonań w Katowicach, Festiwal Muzyki Polskiej w Krakowie i inne), a także na koncertach w Stanach Zjednoczonych i krajach europejskich (m.in. podczas 54. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu). Zamawiali i wykonywali je London Sinfonietta, Polska Orkiestra Radiowa, Alarm Will Sound, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, AUKSO Orkiestra Kameralna Miasta Tychy, Orkiestra Muzyki Nowej, Kwartet Śląski. Istotne miejsce w twórczości Nowaka zajmują utwory wokalno-instrumentalne. Pisał do tekstów takich pisarzy, jak Georgi Gospodinow (Space Opera), Olga Tokarczuk (ahat-ilī – siostra bogów – album nagrodzony statuetką Fryderyka), Radek Rak (Baśń o sercu. Favola in musica), Stanisław Lem (Lo firgai. Maska), Szczepan Twardoch (Drach. Dramma per musica – wyróżniony Koryfeuszem Muzyki Polskiej i nagrodą O!Lśnienie, Syrena. Melodrama aeterna – statuetką Fryderyka oraz wieńcząca tryptyk Pokora. Dramma giocoso), Marcin Wicha (Rzeczy. Vaudeville). Kompozytor uhonorowany został m.in. nagrodą TVP Kultura „Gwarancje Kultury” (2011), Paszportem „Polityki” (2018), Koryfeuszem Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość Roku (2021). Od 2020 roku pełni funkcję Kierownika Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Wydawcą kompozytora jest Polskie Wydawnictwo Muzyczne.

Muzyk (wokalista i gitarzysta), autor tekstów piosenek, pisarz i kompozytor. Znany jest z działalności muzycznej w formacji Vavamuffin, występów solowych pod pseudonimem Pablopavo i z zespołem Ludziki, oraz szeregu kolaboracji artystycznych z muzykami z nurtu hip-hopu, reggae, dub, jazz, dancehall. Laureat Paszportu „Polityki” w kategorii muzyka popularna za „za piosenki łączące podwórkową lokalność ze światowością brzmienia i poetycką głębią”. W jego tekstach, będących wynikiem wnikliwych obserwacji, przebija gorzka melancholia szarej codzienności z dbałością o słowo. Publikował w „Studium”, „Lampie” i „Ricie Baum”. Za znakomicie przyjęty przez krytykę debiutancki zbiór opowiadań „Mikrotyki”, wydany w 2017 roku przez Wydawnictwo Czarne, został w 2018 roku laureatem Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego i Nagrody Literackiej Gdynia oraz nominowany był do Nagrody Literackiej „Nike”. W 2019 roku ukazała się jego druga książka „Nieradość” (Wydawnictwo Czarne), za którą otrzymał nominację do Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida. Był również nominowany do Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima przyznawanej za całokształt twórczości. Jego kolejną książkę pod tytułem Sierpień opublikowano W 2024 roku (Wydawnictwo Czarne).

Wybitny muzykolog, publicysta i krytyk muzyczny, wykładowca akademicki oraz animator życia muzycznego. Urodzony w 1950 roku w Bydgoszczy, zmarł w 2012 roku w Warszawie. Absolwent Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Przez wiele lat pracował w Polskim Radiu, gdzie był autorem audycji radiowych oraz komentatorem w Redakcji Muzyki Poważnej Polskiego Radia. Wykładał w Akademii Muzycznej w Katowicach (historia, literatura i estetyka muzyki XX-XXI wieku), a także w Studium Podyplomowym Instytutu Badań Literackich przy Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Autor recenzji, esejów, komentarzy i błyskotliwych felietonów publikowanych w „Gazecie Wyborczej", „Tygodniku Powszechnym” czy „Ruchu Muzycznym”. Był dyrektorem programowym festiwali Aksamitna kurtyna (Kraków, 2000 i Lwów, 2006) oraz Festiwalu Muzyki Pawła Szymańskiego (Warszawa, 2006). Został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, w tym m.in. medalem Odznaką Honorową Związku Kompozytorów Polskich, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Republiki Litwy, odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Urodzona w Warszawie śpiewaczka (sopran), absolwentka Wydziału Wokalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Jadwigi Rappé. Od wielu lat koncertuje w towarzystwie najlepszych polskich zespołów kameralnych i orkiestr symfonicznych. Specjalistka w interpretacji muzyki współczesnej. Śpiewała m.in. utwory Crumba, Ligetiego, Haubenstock-Ramatiego, Strawińskiego, Mykietyna; dokonała prawykonań kompozycji Pärta, Nikodijevicia, Caine’a, Knapika, Nowaka. Nie ogranicza się jednak do muzyki najnowszej i z powodzeniem wykonuje dzieła repertuaru barokowego, klasycznego i romantycznego. Gościła na deskach teatrów operowych w Polsce, Irlandii, Estonii, Hiszpanii i we Włoszech; występowała na renomowanych festiwalach (w Aix-en-Provence, Contrechamps Festival w Genewie), na zagranicznych tournée (trasa koncertowa z cyklem Chantefleurs et chantefables Lutosławskiego) oraz specjalnych koncertach (recital Frédéric Chopin and Franz Liszt w paryskiej siedzibie UNESCO). Laureatka prestiżowych nagród i wyróżnień w konkursach śpiewaczych, zarówno polskich, jak i zagranicznych. W 2016 roku nagrodzona Orphée d’Or (Académie du Disque Lyrique) za debiutancki album real life songs (2015); w 2017 roku uhonorowana Paszportem „Polityki”. Nagrania z jej udziałem wyróżniane są nominacjami i statuetkami Fryderyka.

Tenor o repertuarze rozpiętym od muzyki dawnej po współczesną. Absolwent Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Laureat II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Hariclea Darclée w Rumunii. W latach 2007–2009 był solistą Opery Wrocławskiej, gdzie intepretował utwory J. Straussa, Mozarta, Rossiniego, Verdiego, Pendereckiego. Na scenach Théâtre Montansier w Wersalu, Latvijas Nacionālā opera un balets w Rydze, Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium, Opery Narodowej Ukrainy, Teatru Wielkiego – Opery Narodowej występował z twórczością m.in. Szymanowskiego, Donizettiego, Musorgskiego, R. Straussa, Janáčka, Pucciniego. Jako wykonawca muzyki dawnej współpracował z Capellą Cracoviensis, Wrocławską Orkiestrą Barokową, a także z {oh!} Orkiestrą, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Il Giardino d’Amore, Arte dei Suonatori. Jego wszechstronność i barwa głosu ceniona jest również w repertuarze współczesnym. Prawykonywał utwory Olivera Schnellera, Manfreda Trojahna, Bernda Redmanna; śpiewał m.in. w Canzon de’ baci Andrzeja Kwiecińskiego, Czarodziejskiej górze Pawła Mykietyna, a ostatnio w Ja, Şeküre i Rzeczy.Vaudeville  Aleksandra Nowaka.

Artysta wizualny, videodesigner, twórca cyfrowy. Absolwent PWSFTviT im. Leona Schillera w Łodzi. Kreator mrocznych, obficie przetworzonych „antyrzeczywistości”. W swoich pracach stosuje głównie technikę wielowarstwowego łączenia obrazów i cyfrowych kolaży, uzyskując efekt wizualnych powidoków. Eksploruje możliwości inscenizacyjne AI, sztuki generatywnej, 3D, filmu i fotografii. Twórca oprawy wizualnej do ponad 70 spektakli teatralnych realizowanych na głównych scenach polskich i europejskich (m.in. Odéon-Théâtre de l’Europe w Paryżu czy Salzburger Festspiele). Stały współpracownik najważniejszych polskich reżyserów, w tym Krystiana Lupy (m.in. „Proces”, „Capri – wyspa uciekinierów”, „Imagine”, „Les Émigrants”, „Der Zauberberg”) i Jana Klaty (m.in. „Lazarus”, „Act of Killing”, „Sen Nocy Letniej”, „Wyzwolenie”, „Państwo”, „Romeo i Julia”). Pracuje dla artystów i czołowych festiwali muzycznych, dla których produkuje teledyski i wizualizacje koncertowe.

HCH to duet radiowy Jacka Hawryluka i Bartka Chacińskiego. Jacek Hawryluk – muzykolog i dziennikarz muzyczny związany z Radiostacją, od trzydziestu lat zaś z Polskim Radiem. W latach 2007–2024 kierownik redakcji muzycznej i wicedyrektor Programu 2 Polskiego Radia. Autor „Płytomanii” i „Płytowego Trybunału Dwójki” oraz trójkowego programu „Samo H”. Pisze m.in. do „Ruchu Muzycznego”. Bartek Chaciński – dziennikarz muzyczny i publicysta. Z Polskim Radiem współpracuje od 2004 roku. Szefował działowi muzycznemu „Machiny”, obecnie jest kierownikiem działu kultury i wicenaczelnym „Polityki”. Twórca Słowników najnowszej polszczyzny. Panowie byli sąsiadami na antenie od 1995 roku (Rozgłośnia Harcerska / Radiostacja). Obok siebie zasiedli w 2004 roku w Dwójce. Przez trzynaście lat ich program „HCH” nadawała najpierw Czwórka, a następnie Trójka. W 2024 roku pożegnali się z Dwójką i powrócili do odradzającej się Trójki. Pojawiali się również jako duet w telewizyjnym „WOKu – Wszystko o kulturze”. Dla AUKSO od 2016 roku przygotowują autorskie omówienia koncertów.